14 Ocak 2010 Perşembe

Ah canım otlarım :D


Bendeki bu ot sevdası genetik mi bilmiyorum. Ama inşallah öyledir. Çocuklarımın da (Yanlız çocukLAR, öyle 1-2 diil 4-5 tane olsun :D) ot sevdası olması çok hoş olurdu. Çünkü insanlar pek sevmez yerde bitenleri yemeyi. En bilinen ve tüketilen ıspanaktır. Onu bile sevmeyen insanlar var düşünebiliyor musunuz? Ben düşünemiyorum :D Kış aylarında mahrum kalsak da, baharla birlikte, evimizde bazen ana yemek olarak, bazen de yardımcı yemek olarak hemen hergün ot vardır. Tabi bu duruma müsait bi yerde oturuyor olmam da şans benim için. Geçen gün bahsetmiştim Gülizar ablamın bana verdiği otlardan. Dün onları güzelce temizleyip, banyolarını aldırdıktan sonra, kocaman kocaman doğrayıp, bir tane soğanla birlikte iyice kavurdum. Otların arasında ebegümeci de olduğu için biraz fazla kavurdum. Ama o kadar körpeydiler ki hemen kendilerini saldılar :D Son olarak içine biraz su ve yarım aida çay bardağı pirinç attım. Pişirdim ocaktan almama yakın tuzunu koydum ve kapattım :D Amanın o ne aromaydı öyle. O kadar hoş bir kokusu vardıki. Yeme de yanında yat oldu. Bana afiyet oldu :)

Sevgiler...

2 yorum:

Bunlar da ilginizi çekebilir...

Related Posts with Thumbnails