10 Ocak 2010 Pazar

Berhanım, askerim, canım kardeşim...


Bugün de sabah postasından sonra Facebook güncellemelerini yaparken, mesaj kutuma bir ileti düştü. Herzamanki gibi sabahın köründe kimden gelmiştir diye fikir yürütürken, en ummadığım kişiden kısacık bi ileti aldım. "Çarşıdayım. Msn'i aç". Bu 1 aydan beri beklediğim ve beni en mutlu eden mesajdı. Berhanımdan gelmişti. O benim hayatım boyunca tanıdığım en iyi erkek (hatta en iyi insan). Onun yanında kimsenin yanında olmadığım kadar rahatım, mutluyum ve en önemlisi huzurluyum. Hani insan böyle sevgilisinin yada eşinin yanında huzur bulurya, bana kimse onun yanındayken hiçbişi yapamaz der ya. İşte benim durumumda öyle. Tek bi farkla, onu herzaman bir kardeş gibi sevdim. Komik tarafı hiçbirzaman bi kızla bi erkeğin bu kadar samimi olup, arkadaş kalabilmesine inanmayanlardandım. Ama demekki olabiliyormuş. Bugün yeni fotoğraflar yükleyip altına da yorumlar yazmış. Öyle güzel cümleler kurabiliyor, kendini o kadar güzel ifade edebiliyor ki. Gözyaşlarımı tutamadım. Çünkü onu öyle üzgün ve 1600 km. uzakta yapayalnız, kimsesiz düşündükçe, iyice içim burkuldu. Boğazıma bir yumru oturdu. Dün yemin töreni varmış. Birkaç aile dışında kimse yokmuş. Ve ağlamış. Bu duygularını o kadar güzel ifade etmişki, sanki ben o anda orada, onun yanıbaşındaymışım ve hiçbirşey yapamazmışım gibi hissettim.

Gerçekte buydu aslında. Biz hiç bu kadar uzak mesafelerde bulunmadık. Üniversitedeyken aynı apartmanda iki kat altımda otururdu. Sabah kahvaltılarını birlikte yapardık. Film izlemek için balkondan kafasını uzatıp, Fatma fatma giye bağırıp bütün apartmanı inletirdi. :) Gece dışarı çıktığımızda deliler gibi eğlenir gezerdik. İçerdik, ben bilirdim ki o yanımda ve ben güvendeyim.

Bir gün Erdeğe kaçmıştık. Yaz başıydı. Dönüşte, mıcır döşeli bir yolda gidiyorduk. Biz sağ şeritteydik. Soldan geçenler o kadar süratliydi ki sürekli arabanın kaputuna ve camlarına taşlar vuruyordu. Önümüzde de yine yavaş yavaş giden, son model bir Mercedes vardı. Sanırım adam çıldırdı gelen taşlardan. Arabanın bagajını açtı ve silahını doğrulttu. O anda felç geçirdiğimi düşündüm korkudan. Bacaklarım kesildi. Berhan yavaşça adamı sollayıp devam etti. Hiç konuşmadık. 2-3 dakika sonra ilk söylediği söz şu oldu;" Şurda durayım da bi çuval kemalpaşa patatesi alalım, Akşama patates kızartalım" :D sonra ikimizde ağzımız ayrılana kadar gülmüştük :D Bu durum dalga konusu olmuştu uzun bi süre.

Bunları neden yazıyorum bilmiyorum. Yazdıkça aklıma ne kadar çok güldüğümüz geliyor. O yani Berhan o kadar saf ve temizki. Onu kaybetmek gibi bir ihtimalin varlığını bile kabul edemem. Bugün o kadar çok ağladım ki hiç susmayacağımı düşündüm bi ara. Son söylediği sözlerle biraz rahatladım. Ona onu gerçekten ne kadar sevdiğimi bilip bilmediğini sordum. Çünkü ben çok fazla insanlara seni seviyorum diyebilen biri değilim. Hareketlerimden yada hitap şeklimden (canım, bitanem vs.) insanların bunu anladığını düşünürüm. Ama bugün bilmesini istedim. Yanlız olmadığını bilmesini, onu ne kadar çok sevdiğimi, ne kadar değer verdiğimi, hep aklımda olduğunu ve herzaman benim dostum, arkadaşım, kardeşim olarak kalacağını bilmesini istedim.

4 ay sonra burda. Ben yine eski günlerimize döneceğimizin, küçük kavgalar edeceğimizin, herşeyle dalga geçip, acı veren şeylere gülüp geçeceğimizin hayaliyle geçireceğim bu dört ayı.

İyiki bu blogu açmışım diyorum şu anda. Günlük tutmanın güzelliğini ve rahatlatıcı etkisini unutmuşum :)
Son sözüm tüm asker bekleyenlere bol sabır dilemek olacak. Allah kuzularımızı korusun ve sağ salim dönsünler. Sevgiler...

 

 

9 yorum:

  1. Nerede asker? benimde kardeşim bingöl'de asker biz yemin törenine de gittik, dçok duygulandık hala telefonda doğru düzgün konuşamıyorum..Sağ salim gelsinler inşallah tüm askerler evlerine..

    YanıtlaSil
  2. Ağrı Doğubeyazıtta :( Çok korkunç bişey. Haber bültenlerini izlemiyorum artık. Çok sinir bozucu. İnşallah. Allah hepsini korusun. Küçücükler daha ya. Tam en deli çağlarında pat askerlik. :( Berhan silah delisiydi zaten. Babası subay çok meraklıydı askerlik yapmaya. Ama hiç umduğu gibi olmadığını söylüyo :( Napıyo oralarda bebeğim. Çok da zayıflamış :( Ooof of :(

    YanıtlaSil
  3. Sevgili fatma hakikaten herkese nasip olmayan görevdir. HUDUT nöbeti özeldir. Ne kadar güzel anılar paylaşmışsınız.Allah kavuştursun.

    Görüşmek üzere sevgiyle kalın...

    YanıtlaSil
  4. BİLİYORSUNDUR BELKİ...BENDE SEVGİLİMİ BEKLİYORUM....İZMRDE RAHAT YER NETİCEDE AMA İNAN HABER İZLEYEMİYORUM İÇİM ALMIO ÇOK ÜZÜLÜYORUM VE HEP DÜŞÜNDÜĞM DOĞUDAKİ ASKERLERİMİZİN AİLELERİ BEKLEYENLERİ...ALLAH SABIR VERSİN YİNE SİZİN DÖRT KALMIŞ...BİZİM Bİ 4 AY BİTTİ...Bİ DÖRT AY DAHA YAŞAYIP Bİ 4 AY DAHA BEKLYCEZZ:(:(

    BU ARADA O PATATES OLAYINA ÇOK GÜLDÜM:)

    YanıtlaSil
  5. Sevgili Evimin incileri Belgin; Teşekkür ederim yorumun için. Gerçekten şöyle düşünüyorum da, rahat rahat uyuyorsak yataklarımızda geceleri onlar sayesinde. Onların kocaman kederli ve korku içindeki yürekleri, ve silah tutan buz gibi elleri sayesinde. Bazılarının yan gelip yatma yeri olarak göstermeye çalıştığı o yer, bizim rahatça yan gelip yatmamız için var.

    Sevgili Pofişçim; bilmiyordum senin de asker yolu gözlediğini. Doğu da olsa batı da olsa bi farkı yok. Rahatlık diye bişi yokmuş. Psikolojisi o kadar bozulmuş ki. Anlatmaya çalışsalarda anlayamayız. Dediğin gibi ben de korkudan bakamıyorum haberlere. İnternet haberlerinden takip ediyorum neler olduğunu. En son izlediğim şehit cenazesi haberinden sonra gözlerim şişti çünkü. Allah hepimize bol bol sabırlar versin ve kuzularımızı korusun. Dayanılır gibi değil çünkü :( Seni de sevdiğine bir an önce sağlıkla kavuştursun canım.

    Sen bi de benim gecenin 2sinde üstümde mini bi elbise ve bir karış topuklularla araba ittiğim macerayı dinle :D hahhahha

    İşte bu güzel hatıralar avutuyor insanı...Kocaman kocaman sevgiler...

    YanıtlaSil
  6. rabbim kardeşine sağ salim kavuşmayı nasip etsin inşallah...eskiden gurur kaynağı olan askerlerimiz şimdi hem gurur hem korku kaynağımız oldu Allah hepsini korusun.

    YanıtlaSil
  7. Evet sibelciğim maalesef. Bu ülkeyi bu duruma getirenler utansın diycem ama öyle bir meziyetleri onların. Suratlarında eşşek derisi var. Kızarmıyorlar bile.
    Evet Allah hepsini korusun.

    YanıtlaSil
  8. Fatma'cım öncelikle yorumun için sağol demek sana eski günleri anımsattı :)) Bu arada kardeşin taa Doğu Beyazıt'taymış Allah sağ sağlim su gibi bitirerek gelmesini nasip etsin. Sırf kardeşinin değil elbette ki tüm kardeşlerimizin canım sevgilerimle

    YanıtlaSil
  9. Çok teşekkür ederim canım. İnşallah sabırla bekliyoruz :D Ama gerçekten de beni alıp götürdü o broş :D Çok güzel olmuş. Tekrar ellerine sağlık. :)

    YanıtlaSil

Bunlar da ilginizi çekebilir...

Related Posts with Thumbnails