Garip bir gün

Aslında yanlış bi başlık oldu. Çünkü garip olan bugün değil. Günün bende uyandırdığı duygular. Dün gece ikinci satışımı yaptığımı öğrendikten sonra (Ki uzun süre ağzım kulaklarımda uyuyamadım :)) erken yatmaya karar verdim. Bütün blog taramalarımı, mail taramalarımı bitirip, msn ahalisine iyi geceler diledikten sonra tam yatmak üzereydim ki aklıma Trabzonspor-Bursaspor maçı geldi. Övünmek gibi olmasın ama garabetliklerimden biri de işin ucunu hiç bırakmamam. Mutlaka kafamdan sileceğim ki uyuyabileyim. Bu huyumu bildiğimden mecburen bilgisayarı tekrar açıp, maç sonucunu öğrenmeye koyuldum. Bunun en temiz yolu Demetciğime sormaktı. Şimdi uykulu uykulu google ile kim uğraşacak. Neyse efendim. Ben 00.00 itibarıyle girdiğim ve sadece maç sonucu öğreneceğimi sandığım bu msn oturumunu, 00.45 itibarıyle sonlandırdım. Şükür ki sonlandırabildim :) neyse 45 dakika daha az uyurum düşüncesiyle kapattım bilgisayarı.

Güzel güzel hayaller kurma aşamasındayken, sesini kapatmayı unuttuğum telefonum gece 01.00 sularında bangırdamaya başladı. Ardından msj. "Fatoş msne gir". Aslında uykumu bölüp hayatta ilgilenmezdim ama. Malum dün 15 şubat sözde pkk lideri aponun yakalanma yıldönümü. Birçok ilde olaylar çıkmış. Iğdır da bunlardan biri. Berhan orda. Arayanda ikimizin ortak arkadaşı olan bi subay arkadaşımız. Hemen işkillendim tabi. Açar açmaz yazdığı cümle aynen şu: "Berhan şehit oldu" Felç geçirmenin nasıl bişi olduğunu bilio musunuz? Ben çok iyi biliorum artık. Böyle arkadaşlarınız olunca çok çabuk alışıosun sürekli felç geçirmeye. Tabiiki şakaydı ama o uyku sersemi halimden eser kalmadı. Birdenbire ayılıverdim. Yarın (yani bugün) dağa geleceğini bildirmek için aramış beyefendi :) Neyse sonuç olarak yine benim uyumam saat 3'ü buldu. alarm saati de 8.00 idi. Değiştirildi 9.00 yapıldı ve mışıldayarak uyundu bi güzel.

Sabah ayrı bir telaş. Kargomu hazırladım. Utanarak söylüyorum. En son kartpostallarımı yolladım :( Çok geç kaldım biliyorum ama yapacak bişi yok çok yoğunum bu aralar. Geç olması hiç olmamasından iidir :D Postaneden sonra da apar topar ot toplamaya çıktık.

Güneşli gün insanı olduğumu söylemiştim size. Böyle havalarda enerjim tavan yapar. Bi sürü iş birden yapmaya çalışırım. Bugün de güneşin sımsıcak enerjisiyle attım kendimi ağaçların, yeşilliklerin arasına. Ama heyhat güneşi geç bulup çabuk kaybettim.

 

Hava kapadı diye vırvır söylenmeye başladığım anda bu şirin kurbağa beyle karşılaştık. O kadar şirindi ki hemen fotoğraflamaya çalıştım. Sürekli hareket halindeyken bunu yapmak biraz güç olsa da sanırım azcık oldu :) Ben kurbağanın fotoğrafını çekeceğim diye peşisıra hop hop hoplarken, Gülizar ablam bi sürü ot toplayıp, bi yandan da bana otların isimlerini saymakla meşguldü. 

Ama benim kafam havanın muhalefetinden ve yaptığım birkaç telefon görüşmesinden sonra iyice gitti :)

Soldaki ne olduğunu anlayamadığım değişik bi bitki. Ağacımsı. Böğürtlen çalılığı gibi ama değil. Kökü odunsu. Tanımlayamadım kendisini. İkinci resim ise sarımsak :) Çok şaşırdım. Normalde yazın ev bahçesine ekiyoruz. Şekli de böyle ama. Bu ekilmiş bi bitki değil. Diğer otların arasında yetişmiş, yabani sarımsak :) Çok enteresan geldi bana. 

Sonra tabi sıkılınca enerjim de düşünce avare avare bakınmaya başladım. Bunlarda avarelik fotoğrafları :)

İlk resimde küçücük bulutumsu yer lanetli imralı adası :) Eskiden orası hepimiz için eğlence kaynağıydı. Acaba nasıl bi yer diye oturur konuşurduk çamlıkahvedeki küçük bi tepenin üstünde oraya bakıp. :) Bütün köpekleri oraya atıyolarmış biliyomusunuz. Hep kuduz köpekler varmış yaaaa. Yook ya eşşekleri atıyolar. Dedemin eşşeğini oraya yoladılar feribotla :))) Türlü türlü çocuksu maymunluklar. Şimdi baktığımda aynı tepeden, içimi kaplayan tek şey nefret. Oranın bi depremle sulara gömülmesi beni çok mutlu eder. Bu karamsarlık hala geçmemiş :D

İkinci resimdeki bulutlar çok güzel göründü gözüme. Normalde bulutlara bakıp şekle benzetir ya insanlar. Ben bulutsuz alanı benzettim :) Ata ters binmiş şövalyeye benzettim, atın arka ayakları havada bi de :)

Başlıkta da dediğim gibi garip bi gün. Garip olan benim tabiiki. Umarım ilerleyen saatlerde geçer. Hiç çekilmez oluyorum böyle zamanlarda...

Bu resmi ekleyip yorum yazmazsam da çatlardım. :) Böyle hani 80 li yıllar Türk sinemasında bazı filmler vardır ya böyle gerilimli hani abuk sabuk gelio du o zaman. Fransız sineması özentili filmler. Böyle kadın bi uçurumun kenarında durur. Çok uçurum ama. Aşağıda dalgalar vurur kayalara. Arka fonda sadece kuvvetli bi rüzgar sesi :) Aynen öyleydi bugün. Fotoğrafı çekip üşütmeden kaçmaya çalıştım ama pek muvaffak olamamışım sanırsam :)

Kocaman sevgiler...